มนต์เสน่ห์แห่ง...เชียงตุง (เส้นทางท่องเที่ยวเชื่อมโยง ไทย-เมียนมาร์ ตอนที่1)

สมัยก่อนการเดินทางเข้าประเทศเพื่อนบ้านอย่าง เมียนมาร์(พม่า) รวมทั้งการท่องเที่ยวในประเทศเป็นเรื่องที่ยุ่งยาก ที่คนไทยไม่น้อยรู้สึกว่าคงไปเที่ยวยากยิ่งกว่าเข้าอเมริกาเสียอีกเพราะรัฐบาลทหารของพม่าค่อนข้างเข้มงวด ในการตรวจตรานักท่องเที่ยว

แต่ปัจจุบันรัฐบาลพม่าได้มีการผ่อนผันมากขึ้นกว่าที่ผ่านมา อีกทั้งยังขยายเวลาในการเข้าประเทศให้กับนักท่องเที่ยวอีกด้วย จึงทำให้การเดินทางเพื่อการท่องเที่ยวในพม่าสะดวกสบายขึ้นมาก

เมื่อวันที่ 19 - 23 กันยายน ที่ผ่านมา ทาง การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย(ททท.) สำนักงานเชียงราย ได้จัดสำรวจเส้นทางการท่องเที่ยวเส้นทางเชื่อมโยง ไทย - เมียนมาร์ โดยเริ่มจาก อำเภอแม่สาย จังหวัดเชียงราย 

ท่องเที่ยวเส้นทางเชื่อมโยง ไทย - เมียนมาร์ 

เส้นทางสำรวจในทริปนี้คือ เริ่มต้นจากด่านแม่สาย เข้าสู่ด่านท่าขี้เหล็ก ในฝั่งพม่า แล้วมุ่งหน้าสู่ เชียงตุง ก่อนบินไปเฮโฮ เพื่อชมทะเลสาบอินเล และ วิถีชาวอินทา ก่อนเดินทางกลับ เที่ยวชมวัด และตลาดในจังหวัดตองจี อดีตเมืองหลวง แห่งรัฐฉาน ของเมียนมาร์ ใช้ระยะเวลาเดินทาง 4 คืน 5 วัน

ผมเกริ่นนำ ไปก่อนแล้วว่า ปัจจุบัน การเดินทางเข้าไปท่องเที่ยวในประเทศพม่า นั้นสะดวกสบายขึ้นมาก เพียงนำพาสปอร์ตของผู้ขอวีซ่า พร้อมสำเนาหนึ่งชุด รูปถ่ายขนาด 2 นิ้ว จำนวน 3 รูป พร้อมค่าธรรมเนียมไม่น่าจะเกิน 1,000 บาท สำหรับนักท่องเที่ยว ที่อยากไปท่องเที่ยวและซึมซับ บรรยากาศของประเทศเพื่อนบ้าน หลายๆ วัน...เอาเป็นว่า ถ้าใครอยากจะไปท่องเที่ยวพม่า ลองศึกษาข้อมูล การผ่านแดน ดูอีกครั้งครับ

เรามาเริ่ม ออกเดินทางท่องเที่ยว ไปตามเส้นทางเชื่อมโยง ไทย - เมียนมาร์ ไปพร้อมๆกันเลยดีกว่าครับ

เมื่อเราผ่านขั้นตอนการตรวจคนเข้าเมืองฝั่งไทยที่อำเภอแม่สาย เดินข้ามสะพานเข้าสู่ด่านพม่า (ด่านท่าขี้เหล็ก) ผ่านวิธีการตรวจคนเข้าเมือง จาก ตม.พม่า จนเรียบร้อยเสร็จสรรพ เราขึ้นรถตู้ผ่านตัวเมืองท่าขี้เหล็ก ที่เป็นชุมชนและตลาดชายแดนสำคัญของพม่าภาคตะวันออก ฝุ่นทรายและเสียงแตรดูเหมือนเป็นสิ่งแรกที่เข้ามาทักทาย คณะสำรวจเส้นทางท่องเที่ยวจากเมืองไทยมาเปลี่ยนรถ เป็นรถบัสพม่าที่จอดรอ  ณ ลานจอดของ เจดีย์ชเวดากองจำลอง ที่ตั้งอยู่ใน จังหวัดท่าเหล็ก ก่อนเดินทางสู่เมือง เชียงตุง ระยะทางประมาณ 167 กิโลเมตร โดยใช้เวลาเดินทางประมาณ 4 ชั่วโมง

เจดีย์ชเวดากองจำลอง ในจังหวัดท่าขี้เหล็ก ประเทศเมียนมาร์

มุมน่ารักๆ ของชาวพม่า ในจังหวัดท่าขี้เหล็ก

ระหว่างการเดิน ผมขอนั่งหน้าใกล้ๆคนขับเพื่อจะได้เก็บภาพเส้นทางและวิถีริมถนน จากจังหวัดท่าขี้เหล็กจนถึงเมืองเชียงตุง ระหว่างทางจะมีด่านตรวจคนเข้าเมือง เป็นระยะๆ จุดแรก คือด่านตรวจ บ้านแม่ยาง (สำเนียงไทขึน เรียกว่า หมากยาง)
จุดที่สอง คือ เมืองท่าเดื่อ (สำเนียงไทขึน เรียกว่า ต้าเลอ หรือ ต้าเล) ผมไม่ได้ถ่ายภาพด่านไว้เพราะถ้าเป็นหน่วยงานของทางราชการผมไม่กล้าถ่าย เห็นไกด์บอกว่าถ้าเขาเห็นอาจจะโดนยึดกล้องได้
เราเดินทางไปบนถนนสายยุทธศาสตร์อาเซียน R3B ซึ่งมีต้นทางจากเมืองคุนหมิง ประเทศจีน ผ่านเมืองเชียงรุ้ง เขตปกครองตนเองสิบสองปันนา เมืองลา (พม่า) เมืองเชียงตุง ท่าขี้เหล็ก แล้วนำเข้าสู่ประเทศไทยที่แม่สาย แล้วเชื่อมต่อกับเส้นทางในประเทศไทยแล่นลงสู่ภาคใต้ จากไทยสู่มาเลเซีย และมีปลายทางที่สิงคโปร์

สายไฟฟ้าตาหมู่บ้านยังไม่มีเสา ต้องใช้ไม่ไผ่ค้ำ

บรรยากาศบนเส้นทางจากท่าขี้เหล็กสู่เชียงตุง

นั่งรถมาได้ประมาณ 80 กิโลเมตรแรก เราก็ถึง เมืองพยาก หรือภาษาพม่าว่า มงพเยี้ยก (Mongpyiek) ซึ่งที่นี่เป็นจุดจอดรถจุดแรกเพื่อให้นักท่องเที่ยว เข้าห้องน้ำห้องท่าก่อนจะเดินทางต่อไปยังเชียงตุง

ที่เมืองพยาก มีซุ้มร้านค้านำของป่า ของพื้นเมืองมาขายเยอะพอสมควร เช่นพวกปลาแห้ง ปลาส้ม แมลงทอดต่างๆ ที่แปลกๆ ก็คือหนอนรถด่วนที่ขายกันตัวเป็นๆ อยู่ในกระบอกไม้ไผ่ มะพร้าวลูกโตๆ ซื้อแล้วให้เราไปปอกกินเอาเอง

และที่พักรถเมืองพยากนี้จะ มีบ่อน้ำจืดเอาไว้ราดจานเบรค ของรถยนต์ รถมอเตอร์ไซค์เมื่อลงมาจากเขา คนพม่ากลัวจานเบรคจะร้อนเกินไป ถ้าเป็นเมืองไทยคงไม่กล้าเอาน้ำราด เพราะจานเบรคอาจจะบิดเบี้ยวเสียรูปเมื่อร้อนจัดแล้วมาเจอความเย็น

  

 จุดพักรถเมืองพยาก มีร้านค้าขายของพื้นบ้าน ของป่า

ออกจากเมืองพยาก ก่อนเข้าสู่เชียงตุง เราผ่านนาขั้นบันได  ไกด์บอกให้คนขับรถจอดให้เราลงไปเก็บภาพเป็นระยะๆ เมื่อเห็นว่าตรงไหนสวย อ่อ! ลืมบอกไปครับว่า รถบัสที่พม่าขับด้วยพวงมาลัยขวาเหมือนบ้านเรา แต่วิ่งเลนขวา ต้องมีเด็กรถอีกคนยืนคอยมองตรงประตูทางลงด้านซ้ายตอนรถจะแซง หรือเข้าโค้ง

รถบัสจอดให้คณะเราลงไปเก็บภาพนาขั้นบันได และ วิวข้างทางก่อนถึงบ้านปางควาย

เข้าโค้ง ขึ้นเขา ได้ไม่นานก็ถึง บ้านปางควาย ไกด์บอกให้รถจอดอีกครั้งเพราะมีเวลาเหลือเฟือ บ้านปางควายเป็นจุดแวะพักรถที่อยู่ระหว่างทางเชียงตุง - เมืองพยาก มีร้านขายของป่า ของพื้นบ้านเหมือนที่เมืองพยาก สินค้าส่วนใหญ่มาจากเมืองจีน ที่เรียกว่าบ้านปางควาย ได้ยินไกด์บอกผมว่าในอดีต เป็นจุดพักวัว พักควาย ที่ใช้เป็นพาหนะ ก่อนเดินทางต่อไปยังเชียงตุง หรือ เมืองพยาก

ผักผลไม้ จะมีขายกันเยอะที่จุดพักรถบ้านปางควายนี้ ของป่าแปลกๆ ก็มี หนอนรถด่วนตัวเป็นๆ ในกระบอกไม้ไผ่ รังต่อที่มีตัวอ่อนเป็นๆ ดิ้นอยู่ในรัง 

ปางควายเป็นอีกจุดที่ชาวพม่าแวะฉีดน้ำล้อรถ ล้างเครื่อง ล้างฝุ่น  ซึ่งในอดีตการเดินทางมาเชียงตุงต้องมาแวะพักที่ปางควาย 1 คืน ก่อนจะถึงเชียงตุง

 ร้านค้า จุดพักรถบ้านปางควาย ก่อนเข้าสู่เชียงตุง

หนอนรถด่วน วางขายในกระบอกไม้ไผ่

ถึงแล้วครับเมืองเชียงตุง ซึ่งในอดีตเคยเป็นจังหวัดหนึ่งของเมืองไทย

คอยติดตาม เส้นทางการท่องเที่ยวเชื่อมโยง ไทย - เมียนมาร์ ในตอนต่อไป อีกไม่นานเกินรอครับ

กดติดตามเพจได้ที่
https://www.facebook.com/soksagtravelling/
(เที่ยวซอกแซก ZogZagTravelling)

https://www.facebook.com/anontaseeha/
(ชายสามหยดพาเที่ยว)