ป่าผืนสุดท้าย...ในเมืองใหญ่...เขาเขียว เขาชมภู่

เสียงอึกทึกครึกโครม...ของรถพ่วงหลายสิบล้อ เสียงบีบแตรกวดไล่แข่งขันของรถบรรทุกตู้คอนเทรนเนอร์คันยาว บนถนนสายบายพาสชลบุรี ทำให้ผมต้องขับรถอย่างระมัดระวัง ความวุ่นวายยามเช้าของถนนสายนี้ดูเหมือนว่าจะเป็นเรื่องปกติธรรมดาในชั่วโมงเร่งด่วนของการทำงานย่านโรงงานอุตสาหกรรมแหลมฉบัง และ นิคมอุตสากรรมใกล้เคียง...
เป็นเวลานับสิบปีที่ผมเคยใช้ชวิต เป็นพนักงานโรงงานในเขตอุตสาหกรรมแหลมฉบัง อยู่กับสิ่งแวดล้อมที่คละคลุ้งไปด้วยกลิ่นควันไอเสีย จากปลายท่อของรถบรรทุกและปล่องควันของโรงงาน...
ชลบุรี เป็นเมืองที่อยู่ในเขตอุตสาหกรรมขนาดหนักระดับชาติ และ ยังเป็นเมืองที่โด่งดังในเรื่องสถานที่ท่องเที่ยว จัดอยู่ในระดับต้นๆของประเทศด้วยเช่นกัน  ความเจริญด้านอุตสาหกรรม การเจริญด้านการท่องเที่ยว...ทำให้ ชลบุรี เป็นจังหวัดที่มีการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง ผู้คนมากหน้าหลายตาจากทั่วสารทิศของประเทศก็มุ่งหวังที่จะเข้ามาขุดทอง หางานทำ ที่มีอยู่หลากหลายอาชีพ ในชลบุรี...การขยายตัวของที่พักอาศัย การขยายตัวของสถานที่ท่องเที่ยวพักผ่อนเพื่อผ่อนคลายกิเลสตัณหาของผู้มนุษย์ แผ่อาณาบริเวณกินพื้นที่ ท้องทุ่ง ป่าเขา ไปเรื่อยๆ...ความเป็นธรรมชาติ ของพื้นที่เมืองชลบุรี เริ่มหดหายไป...ที่ละน้อยๆ...
อาจจะมีหลายคนที่ยังไม่รู้ว่า ชลบุรี มีผืนป่าธรรมชาติ เป็นผืนป่า ผืนสุดท้ายของจังหวัด และ ยังเป็นเขตอนุรักษ์พันธุ์สัตว์ป่า...ที่อยู่ในความดูแลกรมอุทยานพันธุ์พืชและสัตว์ป่า ฯ    "เขาเขียว - เขาชมภู่"

วันนี้ผมเป็นคนแรกที่ได้ลงทะเบียน ในสมุดเข้าเยี่ยมชม เขาชมภู่ ซึ่งเป็นที่ตั้งของ น้ำตกชันตาเถร...ที่นี่ ไม่มีสิ่งเจริญหูเจริญตาของวัตถุนิยมในยุคสมัยใหม่ให้เดินชม ที่นี่ไม่มีแอร์ที่เย็นฉ่ำ ที่นี้ไม่มีอาหารเลิศรสจำหน่ายหรือไว้บริการ...แต่ที่นี้ มี อ๊อกซิเจน มีธรรมชาติที่ยังคงความสมบูรณ์ มีต้นไม้ มีนก มีสัตว์ป่า ฯลฯ ถึงแม้จะเหลือให้เชยชมเพียงน้อยนิด แต่ก็เพียงพอสำหรับ ธรรมชาติใกล้เมือง ที่มีแต่ความเจริญด้านวัตถุอย่าง ...ชลบุรี

 น้ำตกชันตาเถร...เขาชมภู่ เป็นน้ำตกที่อยู่ในป่าผืนสุดท้ายของจังหวัดชลบุรี ถูกโอบล้อมด้วยความเจริญด้านวัตถุ ที่ผุดขึ้นในแต่ละวันยิ่งกว่าดอกเห็ด ...เท่าที่ผมมองดูรายชื่อจากสมุดเข้าเยี่ยมชมน้ำตกแห่งนี้...ยังได้รับความสนใจจากนักท่องเที่ยวน้อยมาก ทั้งๆที่เป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจ ที่ไม่ไกลจากเมืองใหญ่ อีกทั้งค่าธรรมเนียมใดๆก็ไม่ต้องเสีย เพียงแต่นำปอดของตัวเองมาสูดเอาอ๊อกซิเจนไปฟอกโลหิตฟรี...เท่านั้นเอง

 

นกแต้วแล้วธรรมดา

ถนนลาดยาง มุ่งสู่น้ำตกชันตาเถร ระยะทางกว่า 800 เมตรถูกกั้นให้เป็นเส้นทางเดินไม่ให้รถขึ้นตั้งแต่หน้าที่ทำการ ไปจนถึงน้ำตก ถ้าอยากเดินดูนกที่นี่ก็มีเส้นทางดูนกให้เดินเข้าไปชมเช่นกัน แต่ปัจจุบันนกบนเขาชมภู่มีให้ชมน้อยมาก อาจจะเป็นเพราะมลภาวะที่เปลี่ยนแปลง หรือความเจริญที่เริ่มขยายตัวมาประชิดเทือกเขาแห่งนี้...กระมัง

นกบั้งรอกใหญ่

นกแซงแซวหางบ่วงใหญ่

นกปรอดคอลาย

นกปรอดเหลืองหัวจุก

ตะไคร่น้ำสีเขียวเข้ม ที่ขึ้นตามถนนลาดชันมุ่งสู่น้ำตกตัดกับ สีสวยสดของมวลหมู่ผีเสื้อหลากหลายชนิด ที่บินวนร่อนหาความเค็มจากหน้าดิน เป็นภาพที่พบเห็นได้ เกือบตลอดเส้นทาง...โดยเฉพาะช่วงเวลาเข้าสู่ฤดูฝนน้ำตกชันตาเถรสายเล็กๆ แห่งนี้ มีน้ำไหลลงมาจากซอกของโตรกหิน ไม่มากนัก มองดูไม่อลังการเหมือนเช่นน้ำตก ทั่วไป คล้ายลำธารที่เต็มไปด้วยหินภูเขา...มีน้ำไหลหลีกหลบซอกแก่งหิน ที่สูงเพียงข้อเท้าเท่านั้นเอง

ผีเสื้อหลากหลายชนิดตามเส้นทางเดินลงสู่ น้ำตกชันตาเถร

สายธารเล็กๆ ที่ไหลมาจากน้ำตก ลงสู่อ่างเก็บน้ำบางพระที่อยู่เบื้องล่าง

ผีเสื้อบนสายธารน้ำตก

น้ำตกสายเล็กๆ ที่ชื่อ ชันตาเถร บนเขาชมภู่ เป็นต้นกำเนิดของลำน้ำหลายสายที่ไหลไปรวมกันในอ่างเก็บน้ำบางพระซึ่งเป็นแหล่งน้ำจืดที่ใหญ่ที่สุดของภาคตะวันออก และอ่างเก็บน้ำหนองคล้อ อ่างเก็บน้ำทั้งสองแห่งสามารถหล่อเลี้ยงจังหวัดชลบุรีได้ทั้งหมด

น้ำตกชันตาเถร บนเขาชมภู่

ตะกอง

นอกจากนก นอกจากผีเสื้อ ที่ผมได้เชยชม ตลอดเส้นทางของน้ำตกแล้ว ด้วยความเงียบสงบ นักท่องเที่ยวน้อย วันนี้ผมโชคดี ที่ได้เจอ กิ้งก่ายักษ์ตัวสีเขียวหัวสีเทา เดินออกมาให้เชยชม ผมนำภาพถ่ายมาถาม บก.ชาลี หลังไมค์ว่าตัวนี้ชื่อว่ากิ้งก่าอะไร?...ผมได้รับคำตอบจาก บก.ชาลี ว่า ตัวนี้คือ ตะกอง เป็นครั้งแรกที่ผมรู้จักตะกอง จากน้ำตกชันตาเถร

ตะกอง เป็นสัตว์เลื้อยคลานประเภทกิ้งก่าชนิดที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในประเทศไทย  ตะกอง ชอบที่จะอาศัยหากิน อยู่ในพื้นที่ ซึ่งมีแหล่งน้ำที่อุดมสมบูรณ์และมีสภาพป่าที่ค่อนข้างทึบ เช่นบริเวณป่าดิบแล้งริมลำห้วยที่มีน้ำไหล... สัตว์ ชนิดนี้เวลามันตกใจพบว่ามันจะวิ่ง 2 ขาโดยหุบขาหน้าไว้แนบชิดลำตัว และโดยปกติเมื่อมีภัยมันจะกระโจนลงน้ำ และสามารถดำน้ำได้เป็นเวลานานๆ สำหรับอาหารที่มันกินก็คือ แมลงชนิดต่างๆ,กบ,เขียด,ปลาเล็กๆ,หนูตัวเล็กๆ และผลไม้บางชนิด

ใน ปัจจุบันจำนวนประชากรของตะกองได้ลดลงจากในอดีตมาก เนื่องจากปัญหาการจับตะกองไปเป็นอาหาร ของชาวบ้านรอบๆป่า และปัญหา การบุกรุกทำลายป่าอันเป็นถิ่นที่อยู่อาศัยของตะกองซึ่งมีผลให้บ้านของเจ้า กิ้งก่ายักษ์ถูกลดขนาดให้เล็กลง ... ตามพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พ.ศ.2535 ประกาศให้ตะกองเป็น"สัตว์ป่าคุ้มครอง"

ผีเสื้อริมธารน้ำ

นกกางเขนดง

กิ้งก่าบิน

เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าเขาเขียว-เขาชมภู่ ประกาศในราชกิจจานุเบกษาเล่มที่ 91 ตอนที่ 114 เมื่อวันที่ 2 กรกฎาคม 2517 ครอบคลุมพื้นที่ ตำบลหนองรี ตำบลหนองข้างคอก อำเภอเมือง ตำบลบางพระ ตำบลหนองน้ำขาว อำเภอศรีราชา และ ตำบลหนองซ้ำซาก ตำบลบ้านบึง ตำบลคลองกิ่ว อำเภอบ้านบึง จังหวัดชลบุรี ปัจจุบันมีเนื้อที่รวม 90,437.5 ไร่
พื้นที่เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าเขาเขียว-เขาชมภู่มีลักษณะเป็นเทือกภูเขาสูงชัน แบ่งออกเป็น 2 ส่วน ยอดเขาที่สูงที่สุดคือ เขาเขียว มีความสูงจากระดับน้ำทะเล 789 เมตร และอีกยอดหนึ่งเตี้ยกว่าเรียกว่า เขาชมภู่ สภาพโดยทั่วไปประกอบด้วยป่าดงดิบแล้ง ป่าดงดิบชื้น และป่าเบญจพรรณ คิดเป็น 80% ของพื้นที่ทั้งหมด
ข้อมูลจากอินเตอร์เน็ต

สิบเอ็ดโมงกว่าๆ ที่ผมลงมาจาก เขาชมภู่ น้ำตกชันตาเถร...แต่ผมยังไม่กลับ ยังไปเดินดูนกต่ออีกนิดที่ อ่างเก็บน้ำบางพระ บริเวณ จุด เนินวังหิน ซึ่งมีเนินเขาเตี้ยๆ อยู่ติดกับบึงน้ำขนาดใหญ่ จุดนี้ผมพบนกหลายชนิด รวมทั้งนกใหม่ที่ผมพึ่งเคยเจอด้วยคือ นกหัวขวานเขียวป่าไผ่

นกกระเต็นอกขาว

นกเค้าโมง หรือ นกเค้าแมว

นกกระแตแต้แว้ด

นกแซงแซวหางบ่วงใหญ่

ตรงจุดนี้ผม เจอฉาก งูเขียวพระอินทร์ ลากเขียด มากิน และ กลืนลงท้องต่อหน้าต่อตา...

งูเขียวพระอินทร์กินเขียด

นกบั้งรอกใหญ่

นกหัวขวานเขียวป่าไผ่

นกกระรางหัวขวาน

นกกะลิงเขียด

นกกระรางหัวหงอก

นกตีทอง

 

ฝูงนกกาแวน

นกกระจิบสีเรียบ

นกจาบคาเล็ก

นกเอี้ยงด่าง

นกเด้าดินทุ่งเล็ก

นกจาบฝนปีกแดง

ป่าผืนสุดท้าย เขาเขียว-เขาชมภู่...ของจังหวัดชลบุรี เป็นป่าผืนเดียวที่คอยเป็นปอดช่วยซับ ช่วยฟอกควันพิษ จากโรงงานอุตสาหกรรม ในบริเวณใกล้เคียง ที่นับวันจะขยายตัวขึ้นเรื่อยๆ...

ผมได้แต่หวังว่า ป่าผืนนี้ คงจะอยู่คู่ จังหวัดชลบุรี ตราบนานเท่านาน

กดติดตามเพจได้ที่

https://www.facebook.com/soksagtravelling/
(เที่ยวซอกแซก ZogZagTravelling)

https://www.facebook.com/anontaseeha/
(ชายสามหยดพาเที่ยว)

 

ชีวิตสัมพันธ์ คาราบาว